42 633-54-61
Terminarz wizyt
Herbata na zdrowie jest faktycznie słusznym stwierdzeniem. Posiada ona znacznie więcej właściwości pozytywnych, niż negatywnych dla organizmu człowieka. Nie mniej jednak między określonymi rodzajami herbat są pewne różnice z punktu widzenia ich charakterystycznych cech. Herbata jest jednym z najpopularniejszych napojów na świecie, a jej najstarsze rodzaje mają ponad 1700 lat. Od tysiącleci, ale i dziś uchodzi za doskonały zamiennik kawy. Dodatkowo jest idealnym uzupełnieniem posiłków i deserów. W zasadzie zawsze podczas spotkań ze znajomymi serwujemy napar z herbaty. Niektórzy uważają herbatę za niemal polski napój narodowy, gdyż znajdujemy się na 3 miejscu wśród wszystkich krajów europejskich, które umiłowały sobie ten napój. Więcej herbaty piją jedynie Irlandczycy i mieszkańcy Wielkiej Brytanii.
Herbata jest hodowana na plantacjach, ale gdy już podrośnie przycina się ją do kształtu krzewu. Ma on ok. 1,50 m, aby zbiory jej były łatwiejsze. Natomiast w naturze roślina ta może urosnąć do wysokości dużego drzewa. Najbardziej znane i prawdopodobnie najstarsze herbaciane drzewa rosną w lesie w prowincji Yunnan. Osiągają one ponad 32 m wysokości, a ich wiek szacuje się na ok. 1700 lat. Na istniejącej tam kwaśnej glebie w ciepłym i wilgotnym klimacie, a dodatkowo na wysokości ok. 2 tys. m są uprawiane dwie podstawowe odmiany herbaty tj.: chińska Camelia sinensis i indyjska Camelia assamica.
Pierwsze liście nadające się do zbioru pojawiają się po 3-5 latach. Zrywa się je praktycznie przez cały rok, średnio co 10 dni. Listki herbaty rozkłada się na odpowiednich stołach z siatki. Leżą one na nich przez kilkanaście godzin. Podczas więdnięcia tracą większość wody.
Następnie, jeżeli mamy zamiar uzyskać herbatę liściastą są one podsuszane i przełamywane. Natomiast herbata granulowana powstaje w wyniku miażdżenia liści i ich rozwijania oraz zwijania. W dalszej kolejności surowiec jest poddawany procesowi fermentacji. Wówczas to tlen zawarty w powietrzu wnika do zgniecionych liści. Dzięki temu zmieniają one kolor z zielonego na czerwono-pomarańczowy, a herbata nabiera aromatu.
Od tych etapów opisanego procesu zależy m.in., czy otrzymamy herbatę czarną, zieloną, czerwoną, żółtą czy białą. Końcowym etapem obróbki jest podgrzanie. Wówczas przez herbatę przechodzi strumień gorącego powietrza zatrzymując wszystkie procesy chemiczne. Po zakończeniu tego etapu są utrwalane: kolor, smak i aromat herbaty.
Podczas wszystkich tych etapów surowiec jest dodatkowo przesiewany. W ten zatem sposób selekcjonuje się go. Herbata liściasta pozostaje na sicie. Natomiast susz, który nie przechodzi przez sito, nazywany jest herbatą łamaną. Tymczasem pył, który pozostaje po ostatnim przesiewie jest przeznaczony do produkcji herbat ekspresowych. Niektóre rodzaje herbat są poddawane dodatkowo, tak jak wino, „leżakowaniu” w chłodnych suchych pomieszczeniach, gdzie dojrzewają przez kilka lat.
Wyróżniamy takie rodzaje herbat jak: czarna, zielona, czerwona, żółta i biała. Istnieją także napoje „herbatopodobne” takie jak: Yerba Mate, Lapacho, Rooibos i Honeybush.
Jest to w całości herbata sfermentowana i wysuszona w gorącym strumieniu powietrza. Napar z niej sporządzony ma intensywną barwę, wyrazisty smak i aromat. Ten rodzaj herbaty zawiera dużo garbników i kofeiny oraz katechin. Ma właściwości pobudzające i odtruwające organizm. Ponadto wzmacnia zęby i ma działanie bakteriobójcze. Ten rodzaj herbaty jest często wzbogacany przez producentów owocami, kwiatami, wanilią czy rumem. Tymczasem aromatyzowana bergamotką daje gatunek – herbatę Earl Grey.
Powstaje ona w ten sposób, że świeżo zerwane liście zostawia się do przeschnięcia, a następnie podgrzewa, aby zatrzymać proces fermentacji. Napar ma gorzkawy smak i barwę cytrynowo-żółtą. Napój ten zawiera mniej kofeiny i garbników niż herbata czarna.
Tymczasem zawartość katechin w niej jest pięciokrotnie wyższa. Ze względu na to uważa się, iż herbata zielona jest najzdrowsza. Najlepiej oczyszcza z toksyn i powstrzymuje procesy starzenia. Dodatkowo chroni serce oraz ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Obniża również poziom cholesterolu i normalizuje ciśnienie krwi. Łagodzi dokuczliwą nadkwasotę u ludzi. Także bywa aromatyzowana owocami i kwiatami. W przypadku tej herbaty, niektóre jej gatunki można zaparzać dwu- lub trzykrotnie, przy czym pierwsze zaparzenie daje napar pobudzający, a drugie – uspokajający.
Inaczej zwana Oolong jest herbatą poddawaną bardzo krótkiemu procesowi fermentacji. Jej odmiana Pu-erh musi dodatkowo leżakować (nawet 50 lat). Napar ma intensywny smak i niezbyt przyjemny, nieco błotny zapach. Zawiera on, w porównaniu do innych herbat, największe ilości mikroelementów i kofeiny. Ma właściwości obniżania poziomu cholesterolu, poprawiania pamięci, pomagania w walce z otyłością. Ponadto wyrównuje poziom ciśnienia krwi i działa moczopędnie.
Podstawą jej wytwarzania są pączki listków, które nie zdążyły się jeszcze rozwinąć. Suszy się je w dość niskiej temperaturze i dzięki temu susz ma srebrzysty odcień. Napar z niej ma kolor jasnożółty oraz jest delikatny w smaku. Zawiera on stosunkowo mało kofeiny, ale jest bogaty w cenne katechiny. Posiada wszystkie zdrowotne cechy herbaty zielonej. W sprzedaży jest w postaci skręconych listków i zwijanych kulek w kształcie truskawki lub wielkości perły.
Jest ona w Europie prawie nieznana. Przygotowuje się ją z najmłodszych pędów i pączków liści, które ulegają częściowej (12-15%) fermentacji podczas procesu zwijania. Ma smak i aromat zbliżony do herbaty zielonej najwyższej jakości i tak samo działa.
Napoje te, choć nazywamy je herbatą, nie powstają z krzewu herbacianego, nie mniej jednak napar z nich zrobiony jest smaczny i zdrowy.
Wytwarza się go z liści ostrokrzewu paragwajskiego. Jej napar jest zielonobrązowy, cierpki i aromatyczny. Zawiera m.in. kofeinę, dzięki czemu zwalcza senność i zmęczenie. Również posiada w swym składzie dość duże ilości witami A i C, które wzmacniają organizm. Wykazuje także działanie moczopędne i hamuje apetyt, czyli wspomaga przy odchudzaniu. Istnieją dwie odmiany tj.: Green i Brown. Liście są suszone w dymie z ogniska i dają bardziej cierpki smak oraz wyraźniejszy aromat.
Surowcem jest drobno pocięta kora Tabebuia avellanede z drzewa rosnącego w Andach. W jego naparze są bardzo korzystne dla zdrowia człowieka kombinacje minerałów i mikroelementów. Wzmacnia on siły obronne oraz odtruwa i odkwasza organizm. Ma właściwości antybiotyczne i przeciwwirusowe. Okazało się też, że obniża poziom cukru we krwi.
Powstaje z suszonych, pociętych liści i małych gałązek z czerwonokrzewu, który rośnie w południowej Afryce. Napar z niego jest bogaty w witaminę C, składniki mineralne oraz przeciwutleniacze. Łagodzi także dolegliwości żołądkowe, ma działanie uspokajające, działa łagodnie nasennie i pomaga przy bólach głowy. Ponadto zawiera dużo fluoru, a zatem wzmacnia zęby i chroni przed chorobami dziąseł. Nie zawiera kofeiny, dlatego można podawać dzieciom.
Stanowi susz z listków, młodych łodyżek i kwiatów występującego w południowej Afryce miodokrzewu. Napar jego jest słodkawy, żółtoczerwony, o wyraźnym miodowym i orzeźwiającym zapachu. W składzie jego są związki obniżające ciśnienie krwi, poziom cukru i cholesterolu. Dodatkowo korzystnie wpływa na drogi oddechowe i podnosi ogólną odporność organizmu.
Jeśli mamy jednak jakiekolwiek wątpliwości, to zawsze warto udać się do dietetyka. Specjalista dobierze dla nas dietę indywidualnie uwzględniając nasze preferencje lub zaleci wykluczenie danego rodzaju herbaty. Wskaże także tę, która na pewno nam nie zaszkodzi.
Zapraszamy do II części artykułu, gdzie dokładnie opiszemy właściwości zdrowotne tak dobrze znanej nam herbaty.
Źródła:
https://allegro.pl/artykul/5-najzdrowszych-herbat-dlaczego-warto-je-pic-wqA24rqobHL
Ładowanie...
