Dodajemy je do przeróżnych przypraw, są smaczne i do tego bardzo zdrowe, przedstawione przyprawy w większości są znane w naszych domach, czy restauracjach. Dokładniejszy opis ich właściwości może jeszcze bardziej uświadomić nam to, że warto rozważyć szersze ich zastosowanie do nowych potraw, czy różnych napojów. Posiadają one bowiem bardzo wiele właściwości leczniczych.
Jest przyprawą o wielu właściwościach leczniczych. Charakteryzuje go jednak nieciekawy smak i aromat, który nie każdemu odpowiada. Należy on do rodziny selerowatych. Kumin jest bardzo popularny w kuchni śródziemnomorskiej, arabskiej, hinduskiej i meksykańskiej.
Kumin w swoim składzie ma: białko, tłuszcze, węglowodany. Jest także bogaty w fosfor, potas, wapń, magnez, cynk, mangan, miedź, żelazo i selen. Zawiera też sporą dawkę witamin A i E, a także witaminy B1, B2, niacynę (B3) i witaminę B6. Przyprawa ta posiada w swym składzie chemicznym całe bogactwo fitosteroli, które pomagają w obniżeniu poziomu złego cholesterolu i podwyższeniu dobrego cholesterolu we krwi oraz obniżeniu trójglicerydów.
Należy tu wymienić: skutecznie łagodzenie zaburzeń trawiennych, pobudzanie wydzielania enzymów przez trzustkę oraz wydzielanie żółci i enzymów trawiennych. Jest to istotne, ponieważ enzymy są odpowiedzialne za trawienie pokarmu. Tymol zawarty w kminie nadaje właściwości żółciopędne tej przyprawie. Naturalne związki zawarte w niej pobudzają soki trawienne, więc organizm szybko i sprawnie trawi ciężkostrawne potrawy.
Kumin może mieć korzystny wpływ na redukcję masy ciała. Z badań wynika, że posiada on właściwości odchudzające. Specjaliści stwierdzają, że kumin rzymski przyśpiesza metabolizm. Jest to też istotne podczas odchudzania.
Przyprawa ta posiada związki kuminaldehyd i kuminol, które powodują wzrost wydzielania insuliny, a w rezultacie zmniejszenie poziomu glukozy we krwi, co jest korzystne dla diabetyków. Aromatyczne i eteryczne olejki w niej zawarte działają wykrztuśne. Stosowanie kuminu jest zatem polecane w przebiegu chorób dróg oddechowych oraz astmy.
Chili to jedna z najczęściej stosowanych przypraw. Jest w postaci sproszkowanej papryki. Występuje pod nazwami chili, pieprz kajeński, pieprz cayenne, pieprz turecki, pieprz gwinejski lub płatki oraz jako główny składnik ostrych sosów (tabasco).
Chili, pieprz cayenne jest wytwarzany z papryki kajeńskiej w ten sposób, że paprykę po zbiorach suszy się i mieli. Przyprawa ta ma pomarańczowy lub intensywny kolor czerwony. Ponadto charakteryzuje się bardzo pikantnym smakiem i specyficznym aromatem. Pieprz ten jest głównie przyprawą, ale posiada również wiele właściwości leczniczych. Jego pikantny smak jest związany z zawartością kapsaicyny. Związek ten nie jest typowym alkaloidem, ale zwykle zalicza się go do tej grupy.
Kapsaicyna działa na receptory smaku, co daje uczucie pieczenia i ostrości w jamie ustnej. Natomiast zawiera dużo witamin, w tym beta-karoten (prowitaminę A), witaminy: C, E, B2 i B6. Także znajdują się w niej takie minerały takie jak: jak żelazo, mangan, magnez, cynk, potas, miedź i selen.
Przyprawa ta pomaga usunąć toksyny z organizmu poprzez wzmożenie potliwości i pobudzenie i przyspieszenie układu krążenia. Każda ostra przyprawa i także chili-pieprz kajeński bardzo dobrze pobudzają działanie układu pokarmowego. Przyprawa ta pomaga osobom ze wzdęciami i niestrawnością, ponieważ wspiera produkcję kwasu żołądkowego. Przy jego stosowaniu muszą być jednak ostrożne osoby cierpiące na choroby żołądka.
Tradycyjne zastosowania papryki chili – pieprzu kajeńskiego wykazuje ekstremalne działanie rozgrzewające, wzmacnia osłabione funkcje wątroby, powstrzymuje krwawienie, a jako składnik mieszanek ziołowych wpływa na szybką absorpcję i lepszą dystrybucję innych leczniczych składników mieszanki.
Chili-Pieprz kajeński pomaga w odchudzaniu poprzez zwiększenie tempa przemiany materii i procesów trawiennych, a także poprzez hamowanie apetytu. Specjaliści twierdzą, że przyprawa ta przyśpiesza metabolizm nawet o 25%, ale nie należy jej nadużywać. Jest też dobrym dodatkiem do potraw, a nawet do ciast, deserów, lodów i czekolady.
Inaczej anyż wykazuje wiele właściwości leczniczych, wśród których należy wymienić: działanie rozkurczowe i wiatropędne, moczopędne, antybakteryjne, przeciwgrzybicze, wspomagające układ odpornościowy i niewielkie działanie przeciwbólowe. Ma także korzystny wpływ na apetyt oraz laktację. Stanowi też wsparcie w walce ze schorzeniami układu oddechowego, szczególnie w razie suchego kaszlu i chrypki. Anyż wspomaga również leczenie kolki oraz reumatyzmu.
Inne jego cechy to: neutralizacja nudności, korzystny wpływ na potencję, poprawianie kondycji skóry oraz włosów. Wykorzystywany jest w kosmetykach zapobiegających starzeniu się skóry, ma on wpływ na lepszy wygląd cery, szczególnie tej ze skłonnościami do trądziku (redukuje produkcję składnika sebum). Anyż jest nie tylko przyprawą leczniczą, ale ma również korzystny wpływ na proces trawienia i przyswajania składników pokarmowych oraz usprawniania perystaltyki jelit.
Majeranek
Przyprawę wytwarza się z liści lebiodki majeranek, która rośnie dziko na terenie Cypru oraz Turcji. Zioła te uprawia się również w wielu krajach świata, w tym w Polsce. Zawiera on olejek eteryczny, w skład którego wchodzą substancje regulujące trawienie i także przyśpieszające metabolizm.
Zatem majeranek ma dobry wpływ na układ pokarmowy. Działa on bowiem antyseptycznie, żółciopędnie, pobudzając wydzielanie soków trawiennych. Napar z majeranku jest skuteczny w leczeniu biegunki, wzdęć i kolek jelitowych, wykazuje też właściwości uspakajające. Natomiast maść majerankowa łagodzi katar. Olejek majerankowy jest wskazany także podczas infekcji górnych dróg oddechowych oraz przy zapaleniu zatok, a także w leczeniu nadciśnienia.
Kurkuma nazywana jest również szafranem indyjskim. Jej plusem jest to, że jest tańsza od oryginalnego szafranu. Nadaje ona potrawom apetycznego, orientalnego żółtego koloru oraz nietypowy zapach, podobny do pieprzu i piżma oraz smak, podobny do imbiru, ale jest on delikatniejszy.
Kurkuma jest rośliną z rodziny bylin imbirowatych i pochodzi z Indii. Przyprawę otrzymuje się z jej kłączy. Aktualnie do Europy dostarcza się ją z Indii, Chin, Indonezji oraz Ameryki Południowej. Aby uzyskać sproszkowaną postać tej przyprawy, kłącza rośliny kurkumy najpierw długo gotuje się we wrzątku lub parzy, a następnie suszy i poddaje dalszej obróbce. Jest ona bardzo aromatyczną przyprawą, której podstawowym składnikiem jest kurkumina.
Kurkumina ma korzystny wpływ na pracę wątroby, dlatego, że pomaga w wytwarzaniu, a także wydzielaniu żółci. Jak wiadomo, żółć jest bardzo ważna dla organizmu człowieka, ponieważ bierze udział w procesach trawienia spożytych różnych tłuszczów. Także w sposób naturalny hamuje powstawanie komórek tłuszczowych. Jako ciekawostkę można uznać fakt, że kurkuma nadaje curry żółtego koloru.
Ostatecznie należy stwierdzić, że przyprawa ta wpływa dodatnio na proces trawienia pokarmu, czyli przyśpiesza metabolizm. Ponadto działa przeciwzapalnie, bakteriobójczo i rozkurczowo. Posiada ona także właściwości antynowotworowe i wiele innych. Używa się jej przy leczeniu trądziku, w kosmetyce, jako dodatek do perfum, kremów i maseczek do twarzy.
Ładowanie...