Od wielu lat większość ludzi uważa, że niedobory witaminy C nam nie grożą. Dlatego też nadal przeprowadza się badania w zakresie jej właściwości i działania. Nie są one zbyt pocieszające, wykazują bowiem znaczącą hipowitaminozę kwasu L-askorbinowego, towarzyszącą wielu chorobom. Warto zatem bliżej przyjrzeć się jak witamina C w leczeniu chorób i profilaktyce, sprawdza się w praktyce.
W społeczeństwach wielu krajów istnieje przekonanie, że stosowanie witaminy C jest jednym z popularniejszych sposobów na walkę z przeziębieniem i grypą. Jednak w wyniku badań trwających około 60 lat nie uzyskano dowodów na skuteczność takiego leczenia. Dodatkowo eksperci ostrzegają, że jej nadmiar jest bardzo groźny dla organizmu, szczególnie stosowanie wlewów z witaminy C.
Ponadto na przestrzeni tych kilkudziesięciu lat podano wiele teorii na temat właściwości witaminy C. Gros tych badań dotyczyło udowodnienia, że związek ten pomaga właśnie w zwalczaniu przeziębienia. Doniesienia na ten temat pojawiły się m.in. w książce dwukrotnego noblisty Linusa Paulinga, który dowodził antywirusowych właściwości tej witaminy. Takie doniesienia utrwaliły się w naszym społeczeństwie jeszcze przed drugą wojną światową. Wtedy bowiem intensywnie ją reklamowano.
Przedstawimy kilka przykładów ciężkich chorób narządów człowieka, w których uważa się, że witamina C wpływa korzystnie na ich przezwyciężanie.
Skóra w wyniku starzenia się traci swoją elastyczność i powstają zmarszczki. Witamina C może zatem zapewnić znaczną ochronę przed tymi zmianami. Uważa się, że kwas L-askorbinowy ma wpływ na biosyntezę elastyny. Z badań przeprowadzonych w warunkach in vitro wynika, iż askorbinian może hamować syntezę elastyny przez fibroblasty. Może to pomóc w redukcji nagromadzonej elastyny, charakterystycznej dla skóry starzejącej się pod wpływem promieni słonecznych. Witamina C bowiem bierze udział w tworzeniu bariery skórnej, a szczególnie kolagenu w warstwie skóry właściwej. Zwiększa także barierę lipidową i indukuje różnicowanie się keratynocytów. Oznacza to, że kwas askorbinowy zwiększa warstwę rogową naskórka, a tym samym w większym stopniu zatrzymuje wodę.
W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono, że reaktywne formy tlenu wywołują uszkodzenia peroksydacyjne. Mogą one prowadzić do wielu chorób, m.in.: choroby Parkinsona, choroby Alzheimera, schizofrenii i stwardnienia rozsianego. Wykazano zatem kluczowy współudział witaminy C w dojrzewaniu i funkcjonowaniu neuronów, działaniu neuroprzekaźników oraz zmniejszeniu stresu oksydacyjnego. Kwas askorbinowy jako antyoksydant odgrywa ważną rolę w zapobieganiu uszkodzeniom mózgu, wywołanym przez wolne rodniki. W porównaniu z innymi organami witamina C jest obecna w mózgu w wysokich stężeniach.
Wiele badań epidemiologicznych dowodzi, że wysokie spożycie warzyw i owoców bogatych w witaminę C i wysokie stężenie witaminy C we krwi są odwrotnie skorelowane z ryzykiem zachorowania na raka. Stosowanie kwasu askorbinowego w leczeniu nowotworów zostało spopularyzowane przez Linusa Paulinga. W badaniach wykazano, że in vitro, kwas askorbinowy w wysokich stężeniach jest toksyczny dla komórek nowotworowych. Dzięki silnym zdolnościom antyoksydacyjnym witamina C usuwa wolne rodniki, zmniejszając ilość uszkodzeń na poziomie DNA, ale również uszkodzeń białek i lipidów, obniżając tym samym ryzyko rozwoju nowotworów, zwłaszcza żołądka i przełyku.
Na podstawie 100 badań dowiedziono, że stężenie witaminy C w fagocytach i limfocytach jest wyższe niż w osoczu. Pozwala to zatem uznać, że substancja ta odgrywa rolę w funkcjonowaniu komórek odpornościowych. W różnych testach kwas askorbinowy wywierał wpływ na migrację chemotaktyczną fagocytów, transformację limfocytów dotkniętych działaniem wirusa grypy, produkcję interferonu, a także na replikację wirusów. Witamina C oddziaływała również na proliferację limfocytów T.
Przeprowadzono dwa niezależne badania wpływu witaminy C na występowanie zapalenia płuc. Dostarczanie jej w ilości 2000 mg dziennie przez dwa miesiące spowodowało zmniejszenie częstotliwości pojawiania się zapalenia płuc w grupie amerykańskich żołnierzy w porównaniu z osobami badanymi i przyjmującymi placebo. W drugim badaniu również prowadzonym na wojskowych uzyskano podobne wyniki. Wciąż jednak trwa dyskusja na temat profilaktycznego przyjmowania witaminy C. Na razie nie dowiedziono, aby ciągła suplementacja u osób mających prawidłowy poziom kwasu askorbinowego we krwi przyniosła poprawę stanu zdrowia. Natomiast jeśli występują niedobory albo zwiększone zapotrzebowanie na przykład podczas infekcji, albo intensywnego wysiłku fizycznego zażywanie witaminy C jest uzasadnione i może skutecznie wzmocnić układ odpornościowy.
Jeśli dana osoba jest w grupie ryzyka wystąpienia miażdżycy, zawału serca czy udaru mózgu, to optymalna dawka dzienna witaminy C jest dla niej bardzo ważna. Kwas askorbinowy skutecznie pomaga w pracy układu krążenia i układu sercowo-naczyniowego. Wspiera on bowiem profilaktykę występowania wyżej wymienionych groźnych dla zdrowia człowieka chorób, a nawet życia. Tymczasem mniej mówi się o korzystnym działaniu witaminy C na profilaktykę np.: zaćmy, choroby Alzheimera i obniżenie poziomu kortyzolu. Dodatkowo także o wsparciu leczenia anemii, obniżenia poziomu złego cholesterolu LDL, a także wchłanianiu żelaza czy aktywowanie niektórych enzymów w organizmie.
Kwas askorbinowy jest zatem witaminą, której nie może zabraknąć w organizmie człowieka. Warto także powiedzieć, że osoby palące papierosy, ludzie z chorobą alkoholową swoim przeciwzdrowotnym zachowaniem zmniejszają wchłanianie witaminy C w organizmie. Mogą u nich wystąpić niedobory witaminy C. Dodatkowo myśląc o suplementacji witaminy C warto zastanowić się nad jej formą liposomalną. Witamina C liposomalna może działać bardziej efektywnie i szybciej się wchłania. Liposomy w postaci otoczki liposomowej pozwalają dotrzeć tej witaminie tam, gdzie jest najbardziej potrzebna. Badania wskazują, że liposomalna witamina C może być lepiej wykorzystana przez organizm — nawet do 90%.
Źródła:
„Witamina C rola i znaczenie dla organizmu” Agnieszka Kantorska
https://www.mp.pl/pacjent/grypa/lista/80379,czy-witamina-c-podnosi-odpornosc
https://www.mp.pl/pacjent/grypa/przeziebienie/61677,najwazniejsze-zalecenia-dla-przeziebionych
https://www.mp.pl/pacjent/dieta/zasady/63300,witamina-c
https://zdrowie.pap.pl/dieta/mit-ze-witamina-c-zapobiega-przeziebieniu
https://zdrowie.pap.pl/tagi/produkty-w-ktorych-jest-witamina-c
https://www.gov.pl/web/psse-gorzow-wielkopolski/przeziebienie—jak-dieta-wspomoc-leczenie2
https://www.mp.pl/pacjent/grypa/grypasezonowa/61825,grypa-i-przeziebienie
https://www.mp.pl/pacjent/grypa/grypasezonowa/202726,przeziebienie-czy-grypa
https://ncez.pzh.gov.pl/choroba-a-dieta/przeziebienie-jak-dieta-wspomoc-leczenie/
https://zdrowie.pap.pl/dieta/mit-ze-witamina-c-zapobiega-przeziebieniu
https://wylecz.to/leki-i-suplementy/witamina-c-lewoskretna/
https://www.swidnik.pl/badania-nad-witamina-c/
https://www.strefawitalnosci.pl/strefa-wiedzy/czy-witamina-c-jest-dobra-tylko-na-przeziebienie
Ładowanie...